Αποκριάτικες στολές – Καταρρίπτοντας τις στερεοτυπικές… Πριγκίπισσες και τους Σούπερ Ήρωες
Αφού οι Απόκριες φέτος, θα είναι διαφορετικές για τα παιδιά, χωρίς πάρτυ – μασκέ και αποκριάτικες γιορτές στα σχολεία, ας διαφοροποιήσουμε και τις στολές τους, αποτινάζοντας από πάνω τους τα χρόνια σεξιστικά στερεοτυπικά κλισέ.
Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε με κούραζε να βλέπω την ίδια κοριτσίστικη αποκριάτικη επιλογή, σε όλες τις παραλλαγές της: πριγκίπισσα…του χιονιού, του πάγου, της φωτιάς, του ουράνιου τόξου, του παραμυθιού, του κάστρου, του δάσους, του ονείρου και φυσικά το mainstreaming των τελευταίων ετών (που μας “πάγωσε” κι εμάς για ένα διάστημα ομολογώ), η Έλσα από την γνωστή ταινία κινουμένων σχεδίων, Frozen.
Όμως, και οι αγορίστικες επιλογές, είναι η εξής μια, “μασκαρεμένη” με πολλά πρόσωπα: η αρρενωπή επίδειξη ισχύος “φορεμένη” πίσω από τη στολή του Spiderman, του Batman, του αστυνομικού, του στρατιώτη, του πολεμιστή, του ninja και του Fortnite.
Και φυσικά, αν ανήκεις στην κατηγορία των γονέων, που θέλουν να πρωτοτυπήσουν και να περάσουν στα παιδιά τους πιο “εμπνευσμένα” πρότυπα, οι ιδέες και οι επιλογές είναι απλώς ανύπαρκτες ή πανάκριβες.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πριν από 2 χρόνια, όταν είχα επισκεφθεί ένα κατάστημα με εποχιακά είδη, το οποίο φημίζονταν για τις ποικίλες αποκριάτικες στολές του, έβλεπα παντού το ίδιο αγορίστικο από τη μια, κοριτσίστικο από την άλλη, μοτίβο (καθαρά σεξιστική διάκριση): πριγκίπισσες και super heroes με διαφορετικά χρώματα και σχέδια. Καμία έμπνευση, καμία πρωτοτυπία. Και όταν ρώτησα αν υπάρχει κάτι άλλο, η απάντηση ήταν αποστομωτική: Τόσες στολές και δεν σας άρεσε τίποτα; What;;;
Τότε, αποφάσισα να κάνω μόνη μου τη διαφορά: έδωσα 2 -3 επιλογές στα κορίτσια μου και 2-3 στο αγόρι μου από στολές και ρούχα που ήδη είχαμε. Για παράδειγμα, η μικρή μου είδε τη στολή Πειρατή του γιου μου όταν ήταν μικρός και παροτρύνθηκε να ντυθεί “Πειρατίνα”!!! Η μεγαλύτερη κόρη μου επέλεξε μια vintage ενδυμασία με τούλια, που της είχε χαρίσει η θεία της και μας ήρθε η ιδέα να ντυθεί “Κερασούλα”. Ο γιος μου εκείνη τη χρονιά δεν ήθελε να μασκαρευτεί και δεν τον πίεσα! Την επόμενη, δηλαδή, πέρυσι, ντύθηκε πολυμήχανος και πολυταξιδεμένος “Οδυσσέας”, ορμώμενος από το μάθημα της Ιστορίας!
Στολές όπως: Ινδιάνα/ος, ψαράκι, δράκος ή δεινοσαυράκι, κόκορας, ζουζούνα, Κοκκινοσκουφίτσα και βοσκός είναι ακόμη μερικές από τις αγαπημένες των παιδιών μου και δικές μου…
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στολή Κλόουν που μου είχε ράψει η μητέρα μου στην Α’ Δημοτικού, συνδυασμένη με πράσινη φουντωτή περούκα και το ανάλογα μακιγιάζ. Γιατί, ο κλόουν σήμερα παραπέμπει σε κάτι τρομακτικό; Και γιατί ν’ αποφεύγεται το αστείο, το διασκεδαστικό και το κωμικό στοιχείο, από φόβο μήπως παραφραστεί ως γελοίο;
Ποιος καθορίζει πώς πρέπει να είναι μια πριγκίπισσα; Τι θα γινόταν αν φορούσε πανοπλία αντί για στέμμα, τσουβάλι αντί για φόρεμα ή να είχε γενναία καρδιά αντί για μαγικές δυνάμεις και να κρατούσε σπαθί αντί για ραβδί; Ή ποιος μπορεί να απαγορεύσει σ’ έναν δυνατό πολεμιστή να έχει ευαίσθητη καρδιά, ν’ αρνείται να πολεμήσει όχι από δειλία, αλλά επειδή δεν του αρέσει η βία και ο πόλεμος και να παραδέχεται τα λάθη, τα πάθη και τις αδυναμίες του;
Για να μην παρερμηνευτούν όσα γράφω, δεν είμαι υπέρ της κατάργησης των 2 φύλων ούτε υπέρμαχος της “ουδετεροποίησης” ή της “καθολοποίησης” – ισοπέδωσης. Όμως, τάσσομαι πολύ υπέρ της ελεύθερης έκφρασης, της έμπνευσης, της δημιουργίας και της πρωτοποριακής σκέψης, διατηρώντας τα ιδιαίτερα φυσικά και γενετικά χαρακτηριστικά των 2 φύλων. Γιατί, αν ήταν ίδια τα 2 φύλα, τότε δεν θα υφίστατο ούτε η έννοια ούτε και η αξία της διαφορετικότητας. Πρέπει να είναι όμως, ίσα, όσον αφορά στα δικαιώματα στη ζωή, στον τρόπο σκέψης και στα συναισθήματα.
Αληθινοί Ιππότες και Πριγκίπισσες δεν είναι όσοι και όσες έχουν ανοιχτόχρωμα μαλλιά, φορούν πλούσια ρούχα, ζουν σε παλάτια και καβαλούν άσπρα άλογα… αλλά όσοι έχουν μάθει ν’ αγαπούν, να σέβονται και να πολεμούν για Αξίες και ιδανικά… Κι αυτό είναι κοινό προνόμιο όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, κοινωνικής τάξης, μορφωτικού ή νοητικού επιπέδου. Δεν κάνουν τα ράσα τον παπά! Αυτό πρέπει να περάσουμε στα παιδιά μας, όχι μια περίοδο του χρόνου, αλλά όλο τον χρόνο, μέσα από τη δική μας συμπεριφορά, το δικό μας παράδειγμα. Κι ας ντυθούν τις Απόκριες Πριγκίπισσες και Σούπερ Ήρωες, αρκεί να μάθουν τον βαθύτερο συμβολισμό τους.
Προχωρούμε, λοιπόν, στην αναγκαία κοινωνική αλλαγή, καταρρίπτοντας τα έμφυλα στερεότυπα, τις ρατσιστικές τάσεις και προκαταλήψεις, που προάγουν την αρσενική επιβολή εξουσίας και “καλουπώνουν” τη θηλυκή ανεκτικότητα… χωρίς όμως, να αλλοιώσουμε τη φυσική και βιολογική (γενετική και εγκεφαλική) διαφορετική υπόσταση των 2 φύλων. Δεν είναι ζήτημα καλύτερου ή ικανότερου, δυνατότερου ή αδύναμου, αλλά διαφορετικού!!!! Δεν είναι ζήτημα ταμπέλας, αλλά ταυτότητας… με κοινό Νο 1 αριθμό την ανθρώπινη Αξιοπρέπεια και τον Σεβασμό.