Φέτος, είναι η πρώτη χρονιά που άφησα τα παιδιά μου ολοήμερο μέχρι τις 4. Και φανταστείτε ότι ο γιος μου πηγαίνει έκτη δημοτικού! Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πόσα οφέλη θα μπορούσε να έχει το ολοήμερο σχολείο τόσο στο παιδί όσο και τη μαμά.

Στην αρχή, οι ενδοιασμοί μου ήταν πολλοί. Αν θα βαριούνται, αν θα μου λείπουν, μήπως δεν τρώνε, μήπως χτυπήσουν και το σημαντικότερο αν θα προλαβαίνουν να διαβάσουν.

Όμως, από τη στιγμή που μου το ζήτησαν και το ήθελαν και τα 3 μου παιδιά, δεν μπορούσα ν’ αρνηθώ. Και φυσικά, διαπίστωσα με μεγάλη μου χαρά, ικανοποίηση και ανακούφιση ότι τα οφέλη είναι πάρα πολλά:

Πρώτον, τα βλέπω χαρούμενα όταν τα παίρνω.

Δεύτερον, είναι διαβασμένα (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).

Τρίτον, προλαβαίνω να κάνω τις δουλειές του σπιτιού κι επιπλέον δουλειές που δεν φανταζόμουν.

Τέταρτον, νιώθω πολύ πιο ξεκούραστη και σωματικά και ψυχικά.

Πέμπτον, ξεπέρασα ενοχές και φοβίες που είχα.

Τέλος, τα παιδιά μου περνούν καλά γιατί παίζουν πολύ με τους φίλους τους και διαβάζουν λίγο που είναι το ζητούμενο στις μικρές ηλικίες. (Θα το αναλύσουμε σε άλλο άρθρο αυτό)..

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι γιατί προτιμούν το σχολείο από το σπίτι και η απάντηση μου δόθηκε διαβάζοντας αυτό:

“Επιτυχημένος είναι ο γονιός που όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται όλο και λιγότερο χρήσιμος στα παιδιά του. Γι’ αυτό μη στεναχωριέστε αν τα παιδιά σας μπορούν και χωρίς εσάς: Έχετε κάνει καλή δουλειά”!!!