Ο σημαντικός διαχωρισμός του ρόλου της μαμάς και του μπαμπά

Ο σημαντικός διαχωρισμός του ρόλου της μαμάς και του μπαμπά

Είναι ωραίο να υπάρχει διαχωρισμός των δυο ρόλων: Άλλο να είσαι μαμά και άλλο να είσαι μπαμπάς! Και το ζήτημα δεν άπτεται φαλλοκρατικών ή φεμινιστικών αντιλήψεων, αλλά σχετίζεται καθαρά με τους νόμους της φύσης! Για παράδειγμα, αλλιώς θα επικοινωνήσει η μαμά με το παιδί και αλλιώς ο μπαμπάς! Διαφορετικά παιχνίδια θα παίξει το παιδί με τον μπαμπά, διαφορετικά με τη μαμά! Όμως, αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι πως όταν αποδέχομαι τον ρόλο του άλλου, σημαίνει ταυτόχρονα πως τον σέβομαι! Ναι, η λέξη “σεβασμός” είναι η λέξη κλειδί ως προς την αποδοχή των δυο ρόλων!

Για παράδειγμα, σέβομαι τη μητέρα του παιδιού μου, γι’ αυτό νοιάζομαι και μοιράζομαι τις δουλειές του σπιτιού και τις δραστηριότητες των παιδιών. Δεν βοηθάω, αλλά συμμετέχω, γιατί απλώς είμαι κι εγώ γονιός! Από την άλλη, σέβομαι και τον πατέρα του παιδιού μου, γι’ αυτό κατανοώ την κούρασή του και σέβομαι τον προσωπικό του χρόνο! Όπως κι αυτός θα σεβαστεί τη δική μου κούραση και τα Σαββατοκύριακα θ’ ασχοληθεί λίγο παραπάνω με τα παιδιά! Ένας ενεργός ως προς την ανατροφή του παιδιού πατέρας, έχει ανεκτίμητη αξία στο πώς διαμορφώνεται ο χαρακτήρας του ίδιου του παιδιού μεταγενέστερα. Όταν οι γονείς λειτουργούν σαν μια καλή ομάδα, χτίζουν παράλληλα μια ισχυρή λειτουργική οικογένεια κι αυτό καθρεπτίζεται και στο παιδί, το οποίο ενηλικιώνεται ομαλά!

Ούσα μητέρα τριών παιδιών, είναι πολύ δύσκολο να εργάζομαι full time (μεταξύ μας αυτό κάνω, αλλά στο σπίτι!) κι έτσι, έχω αναλάβει την καθημερινή φροντίδα των παιδιών! Όμως, καμιά φορά οι συγκυρίες αντιστρέφουν τους ρόλους κι αυτό είναι πάλι οκ! Όπως τότε που για κάποιο χρονικό διάστημα, χρειάστηκε να εργαστώ εγώ και να μείνει ο μπαμπάς στο σπίτι! Τα κατάφερε εξίσου καλά, για να μην πω και καλύτερα! Το σπίτι έλαμπε από καθαριότητα και τα παιδιά ήταν έτοιμα, πλυμένα, ταϊσμένα! Φυσικά, έχει τύχει να εργαζόμαστε και οι δυο και τότε τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα! Σε αυτή την περίπτωση, χρειάζεται σωστός προγραμματισμός, καλή επικοινωνία και σεβασμός στον προσωπικό χρόνο του άλλου (που είναι το ζητούμενο σε όλες τις περιπτώσεις και όλα τα συζυγικά μοντέλα)!

Γιατί, εκτός από την φροντίδα των παιδιών, οφείλουμε να φροντίζουμε και τον εαυτό μας! Γι’ αυτό δίνουμε χώρο και χρόνο στον σύντροφό μας, κατανοούμε ο ένας τις ανάγκες του άλλου και προσπαθούμε να ξεκουραζόμαστε, αλλά και να ξεκουράζουμε τον πατέρα ή τη μητέρα του παιδιού μας! Κι αυτό δεν είναι εκσυγχρονισμός, αλλά παραδοσιακή ανάγκη κάθε ανθρώπινου όντος!

Όμως, στο διαχωρισμό των δυο ρόλων, συγκαταλέγεται και ο διαφορετικός τρόπος αλληλεπίδρασης μπαμπά – παιδιού και μαμάς – παιδιού! Πιο συγκεκριμένα, ο πατέρας θα παίξει και θα απασχολήσει τα παιδιά με τον δικό του τρόπο, ο οποίος περιλαμβάνει πιο δραστήρια παιχνίδια, όπως κυνηγητό, κρυφτό, μπάλα, γαργαλητό, ενώ η μητέρα θα τα απασχολήσει ζωγραφίζοντας, κάνοντας κατασκευές, ή παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια! Έχω ακούσει πολλές μαμάδες να διαμαρτύρονται όταν επιστρέφουν στο σπίτι και αντί για σπίτι, αντικρίζουν ένα βομβαρδισμένο τοπίο! Τι να κάνουμε; Συγκαταλέγεται κι αυτό στο πλαίσιο της αποδοχής της διαφορετικότητας και του αλληλοσεβασμού των δυο φύλων και των δυο ρόλων!

Γιατί, οι ρόλοι της μαμάς και του μπαμπά είναι δυο αλληλοσυμπληρούμενοι ρόλοι εξίσου σημαντικοί για τη σωστή διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή των παιδιών!

Evi's Stories Παιδέματα