Πόσα λάθη θυμάμαι να έκανα όταν ξεκίνησε για μένα το ταξίδι της μητρότητας πριν από 12 χρόνια… Και όλα σχετίζονταν με τις αντικρουόμενες δυνάμεις που πάλευαν μέσα μου: Από τη μια το ένστικτο -που συνήθως αποδεικνύεται αλάνθαστο- και από την άλλη, η επιρροή μου από γνώμες τρίτων.

Θα σταθώ στο μεγάλο κεφάλαιο “ΚΛΑΜΑ ΜΩΡΟΥ” και ο λόγος που το μοιράζομαι μαζί σας είναι για να αποτρέψω τις νέες μανούλες να πέσουν στην παγίδα των επονομαζόμενων «ειδικών»! Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει γειτόνισσες, τριτοξαδέρφες ή ακόμη και γιαγιάδες να λένε: “Άστο να κλάψει, δεν θα πάθει τίποτα”! “Αν δεν κλάψει, δεν θα μεγαλώσει”! “Με το κλάμα γίνονται ανεξάρτητα”! Και το χειρότερο όλων: “Μην το πάρεις αγκαλιά, θα το κακομάθεις”!

Ένα βράδυ, λοιπόν, που είχα κουραστεί από τα συνεχόμενα κλάματα και ξενύχτια και αφουγκραζόμενη τις εξωτερικές και εσωτερικές “Σειρήνες”, άφησα το μωρό μου να κλαίει ασταμάτητα για μισή ολόκληρη ώρα, μέχρι που πλάνταξε στην κυριολεξία και αποκοιμήθηκε. Τι του έμαθα εκείνη την ώρα; Να είναι αυτόνομο; Όχι. Το ακριβώς, αντίθετο. Του έμαθα πώς είναι να είσαι πλημμυρισμένος από το αίσθημα της παντελούς έλλειψης ασφάλειας, νοιαξίματος και εμπιστοσύνης!

Το αγέννητο μωράκι νιώθει ασφάλεια μέσα στην κοιλιά, συνδέεται και επικοινωνεί ουσιαστικά με τη μαμά και αυτό επιζητά και όταν έρχεται στον κόσμο. Η μυρωδιά, η αγκαλιά, τα φιλιά, η φωνή, η ηρεμία και η τρυφερότητα της μητέρας του είναι αυτά που θα το κάνουν να συνδεθεί και πάλι μαζί της και να νιώσει εμπιστοσύνη, αγάπη και αποδοχή. Όταν δεν τα εισπράττει όποτε τα χρειάζεται, τότε επέρχεται η απογοήτευση και η έλλειψη αυτοπεποίθησης.

Πολλές μητέρες διστάζουν να πάρουν το μωρό στο κρεβάτι τους από φόβο μη δημιουργήσουν μια “κακή συνήθεια”. Ωστόσο, πριν τη γέννηση του το μωρό κοιμόταν μαζί σας κάθε βράδυ, τυλιγμένο μαλακά από το σώμα σας, ακούγοντας τους χτύπους της καρδιάς σας και την αναπνοή σας. Μερικά μωρά μπορούν να διακόψουν αυτό το δεσμό από τη γέννηση τους χωρίς να παραπονεθούν, αλλά τα περισσότερα χρειάζονται χρόνο για να συνηθίσουν σταδιακά το καινούριο περιβάλλον. Είναι φοβισμένα και νιώθουν ανασφάλεια όταν πρέπει ξαφνικά να κοιμούνται ολομόναχα μέσα σε μια κρύα κούνια.

Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα κλάψει το μωράκι σας, πάρτε το αγκαλιά και αφήστε το κλάμα του να σβήσει στη ζεστασιά και τη μυρωδιά του κορμιού σας, το οποίο επί εννέα μήνες το έκανε να νιώθει συναισθηματική και σωματική ασφάλεια, ηρεμία και γαλήνη!